Główna » Wydarzenia

Ewangelicy z Pierśćca i ich ciekawa historia (26xfoto)

W dniu 10.10.2021 w filiale w Pierśćcu będzie miało miejsce uroczyste nabożeństwo z okazji  32-rocznicy zbudowania i poświęcenia nowego ewangelickiego kościoła w tej miejscowości. Z tej okazji warto choć w wielkim skrócie  wspomnieć ciekawą historię pierścieckich ewangelików, którzy na przestrzeni niecałych V-wieków zbudowali w swojej miejscowości dwie kaplice i jeden kościół.  Pierwszą  kaplicę  zbudowali w 1618 roku na zgliszczach doszczętnie spalonej kaplicy (?), która w wyniku wielkiego pożaru  pierścieckiego dworu w dniu 28 października 1616 roku spłonęła wraz z innymi niektórymi zabudowaniami wsi.  Nowa drewniana kaplica, której wygląd  prawdopodobnie był zbliżony do zabytkowego  kościoła w Nierodzimiu k.Ustronia  stała na terenie obecnego starego cmentarza katolickiego w znajdującego się od strony zachodniej, opodal  obecnego kościoła katolickiego św. Mikołaja w Pierśćcu.  Z kaplicą jest związana ciekawa historia i legenda ocalałej z pożaru w 1616r.  figury św. Mikołaja, która dzięki pierścieckim ewangelikom znalazła swoje schronienie w nowo-zbudowanej w 1618 roku  kaplicy.  Mimo, że protestanci nie uznają  kultu świętych fakt ten zapewne był i jest ewenementem w dziejach Reformacji na Śląsku Cieszyńskim. W 1718 roku po wielu historycznych zawirowaniach w myśl panującej zasady „Cuius regio, eis religio” oraz kontrreformacji, ostatecznie odebrano pierścieckim ewangelikom kaplicę , która przeszła pod zarząd skoczowskiego katolickiego probostwa.  W  roku 1775  dokonano jej rozbudowy i służyła miejscowym katolikom do czasu wybudowania nowego murowanego kościoła św. Mikołaja czyli do 1888roku.  Drewnianą kaplicę ze względu na jej  zły stan ostatecznie w 1889 roku rozebrano.  W miejscu gdzie znajdował się ołtarz rozebranej  kaplicy stoi obecnie kamienny  krzyż cmentarny.    Po roku 1718 z braku własnego Domu Bożego, pierścieccy i okoliczni  ewangelicy mimo prześladowań, trwali w swojej wierze i spotykali się potajemnie  na wspólnych modlitwach w prywatnych domach, w ustronnych miejscach, w lasach etc. Dopiero w 4 czerwca 1787 roku władze c.k. Guberni morawsko-śląskiej w Opawie zezwoliły na budowę Ewangelickiego Domu Modlitwy w pobliskim Drogomyślu (bez wieży i dzwonów), gdzie przygarnięto  m.in. pierścieckich  ewangelików, którzy należeli do drogomyskiej parafii  przez okres 75 lat, czyli  do czasu zbudowania  kościoła ewangelickiego Św. Trójcy  w Skoczowie.  Z uwagi na bliższą odległość do Skoczowa, w 1865 roku zostali przydzieleni do skoczowskiego zboru i do dnia dzisiejszego stanowią filiał skoczowskiej ewangelickiej parafii.   Kolejną kaplicę tym już razem murowaną, pierścieccy ewangelicy zbudowali w 1914 roku  na terenie istniejącego od 1858 roku ewang. cmentarza w Pierśćcu zlokalizowanego ok. 0.5 km. od centrum wsi. Prace budowlane rozpoczęto w trudzie i znoju  wiosną 1914 roku i  mimo skromnych funduszy z  uporem i wiarą osiągnięcia celu już 11 października tego samego roku dokonano aktu jej poświęcenia. Kaplica służyła pierścieckim ewangelikom do 1994 roku, kiedy to została rozebrana, ponieważ obok zbudowano w  latach 1984-1989  nowy stylowy kościół. Uroczystość położenia kamienia węgielnego pod nowy kościół  odbyła się w dniu 28.10.1984 r. Aktu dokonali biskup Kościoła E.A. w Polsce  ks. Janusz Narzyński , biskup diecezji cieszyńskiej ks. Jan Szarek w obecności skoczowskich proboszczów ks. Jana Nogi,  ks. Andrzeja Czyża oraz proboszcza z Drogomyśla ks. Karola Tyrny.   Uroczystość oddania nowo zbudowanego kościoła  i jego poświęcenie, miała miejsce  w dniu 15 października 1989 roku. Aktu  poświęcenia dokonał wówczas ks. bp. Janusz Narzyński w asyście skoczowskich księży Jana Nogi i Andrzeja Czyża. Obecni byli również ks. Ryszard Janik z Jaworza, ks. Karol Macura z Drogomyśla oraz ks. Jan Gross z Mikołowa. Symboliczny klucz do nowego kościoła przekazał inż. Adam Cholewa, który pełnił funkcję kierownika budowy kościoła.  Chórzyści Glorii, oprócz  wsparcia, w tym finansowego, a niektórych członków również czynnego udziału w budowie kościoła, brali także udział  w/w uroczystościach, co zostało wnikliwie odnotowane w historii chórowych wydarzeń. Upór i wiara pierścieckich ewangelików niech będzie przykładem  trwania w nadziei pokładanej w modlitwach kierowanych do Boga, które  na przestrzeni wieków mimo znacznych problemów, pomyślnie były realizowane i urzeczywistniane.  „Na skale Kościół stoi, a skałą Chrystus Pan, więc gromów się nie boi ni piekieł groźnych bram. Sam Chrystus nam go stworzył, swą krwią umocnił Go, w nim twierdzę swą założył, by zwalczyć grzech i zło”  

tekst: WalOr.     foto: ze zbiorów WalOr.    źródło: „Kronika” red. Janiny Zagóra-Car