Jan Chmiel –  muzyk,  dyrygent, miłośnik  śpiewu, odszedł od nas nagle i niespodziewanie w dniu   30 września 2013r.  Był  także znanym pisarzem i poetą ludowym, popularyzatorem folkloru, gwary oraz  tradycji Śląska Cieszyńskiego.  Jeszcze za życia  zdążył przyjąć do wiadomości, że Jego dotychczasowa społeczna praca i  bogaty dorobek został  także dostrzeżony przez skoczowską Radę Miejską, która

w dniu 19 września 2013r. podjęła uchwałę  przyznania mu tegoroczny  ” Laur Srebrnej Cieszynianki” – Gminy Skoczów .  Niestety nie doczekał chwili aby osobiście odebrać przyznane wyróżnienie.  Jego  pogrzeb jaki odbył się w dniu  3 października 2013r. w rodzinnych Kowalach-Wieszczętach  był wielką manifestacją ludzi, którzy na co dzień dostrzegali Jego  pasję  oraz wielkie zaangażowanie w kontynuacji  tradycji Śląska Cieszyńskiego. W  dniu 11 listopada 2013r. w cieszyńskim teatrze odbyła się Uroczysta Sesja Rad Samorządów Ziemi Cieszyńskiej podczas, której wręczano przyznane tegorocznym laureatom wyróżnienia.  Laureata śp.  Jana Chmiela uczczono krótkim wspomnieniem zasług zaś  przyznaną  „Srebrną Cieszyniankę”  z rąk burmistrza Skoczowa Janiny Żagan  i przewodniczącego RM- Tadeusza Koniorczyka odebrał  syn zmarłego  Sławomir Chmiel.      (…) Jak by się wóm kiedy spómniec mnie łudało, Pyty, nie róbcie tego też minutóm ciszy. Bo jo do ciszy ni ma prziwyknióny. Mie taki rzeczy łobce były w życiu. Tóż jak już bydym do dziury spuszczóny, Jako ty strómy nie stójcie po cichu. Stóńcie raczyj wkoło, za rynce sie chyćcie,Ku niebu skierujcie rozchmurzóne czoło, I zaśpiywejcie wesołóm pieśniczke, By sie mi dobrze na wieczności spało. A może wierszyk gdosi mój przeczyto, Ło kołowrotku, chlebie, moji dłóni. Abo łopowiy cosikej do śmiychu, To się wóm Jasiu jak żywy przipómni” – wiersz „Testament mój”  Jana Chmiela napisany 09.01.2006r.  JANKU –  DZIĘKUJEMY ! bo słowo to jest wyrazem tego co czujemy!

teks+foto: WalOr.