Na styku dwóch cmentarzy ewangelickiego i komunalnego w Pierścću w  dniu 19.09.2000 roku  uroczyście poświęcono i oddano do użytku  wieżę  z zamontowanym małym  dzwonem służący do dnia dzisiejszego  podczas pogrzebów zmarłych obu wyznań.  Aktu poświęcenia tego symbolicznego dzwonu dokonali wówczas ewangelicki  ks.bp Paweł Anweiler oraz katolicki ks. bp Tadeusz Rakoczy w asyście ówczesnych proboszczów; ewangelickiej parafii ze Skoczowa   ks. Andrzeja Czyża oraz 

katolickiej parafii w Pierśćcu ks. Jerzy  Horzeli. … ,,W ruchu ekumenicznym wspólnie bierzemy żywy udział, przezwyciężając trudności i przyzwyczajenia (…) .Cieszę się, że ta uroczystość i wspólna modlitwa i nowy dzwięk starego dzwonu będzie miał znaczenie na drodze do jedności- mały dzwonek ale wielka sprawa i wielka treść!”- powiedział ks. bp. Tadeusz Rakoczy.   Dzwonnica powstała wspólnymi siłami mieszkańców Pierścca. Dzwon, który pochodził z byłej ewang. kaplicy w Pierśćcu podarowali ewangelicy, postument  zaprojektował miejscowy  architekt Ludwik Herok zaś jego wykonania podjęli się pierścieccy rzemieślnicy. Również umiejscowienie dzwonnicy pomiędzy pierścieckimi cmentarzami jest znaczącym  symbolem wzajemnej, zgodnej współpracy mieszkańców.     … ,,Żyjemy tu razem, spotykamy się, pozdrawiamy, pomagamy sobie, szanujemy się dlatego ten dzwon niech będzie symbolem naszej współpracy w wierze. To taki mały symbol oddolnego ekumenizmu „ – powiedział wówczas miejscowy proboszcz rz-kat.  ks.Jerzy Horzela.   Podczas uroczystości, która zgromadziła wielu wiernych obu wyznań  śpiewał skoczowski ewangelicki chór „Gloria”.  …,,Ta szczególna dzisiejsza uroczystość w szczególny sposób wpisuje się w znaczenie 2000 roku (…), kiedy pełni nadziei  możemy spojrzeć na Chrystusa i  przyszłe dni” – powiedział m.in. ks. bp. Paweł Anweiler. Na zakończenie zabrał głos projektant dzwonnicy p. Ludwik Herok, który powiedział m.in. …” niech ten dzwon na nowo rozbrzmiewa na pierścieckiej ziemi i niech będzie znakiem oraz  świadectwem dotychczasowego zgodnego współżycia mieszkańców,  a w przyszłości dzwonem nadziei ekumenicznej jedności”. 

WalOr.